Vervolg op het rattenverhaal!

Dat was me wel weer een dagje zeg! Vandaag voor het eerst een hele stagedag voor de klas gestaan hier. Dat was best wel pittig. Zoals al wel eerder gezegd is het een pittige klas, maar het biedt wel heel veel uitdagingen en mogelijkheden om alles wat ik de afgelopen tijd heb geleerd in praktijk te brengen. Ook kan ik aan veel dingen mijn eigen draai geven en dat is wel fijn om even te oefenen. Volgend schooljaar kan ik dan in mijn LIO stage mij daar verder in ontwikkelen.

De dag begon vanmorgen weer met de weekopening. Het Wilhelmus gaat prima en de andere liederen (volkslied van Sint Maarten en de Sister Magda school song) gaan ook steeds beter. We hebben ze vanmiddag nog even geoefend en aan het eind van de stage kennen we ze vast wel grotendeels. Daarna in de kring. De kinderen praten natuurlijk het liefst in het Engels en het verstaan van hun verhalen gaat redelijk goed. Als ze eenmaal in hun verhaal zitten beginnen ze alleen zo te ratelen dat ik er niks meer van versta. Het is wel de bedoeling dat de kinderen in het Nederlands praten, omdat de ouders ervoor hebben gekozen om hun kinderen op een Nederlandse school te plaatsen. Dit probeer ik dan ook te stimuleren. De kinderen zijn ontzettend enthousiast om alles te vertellen wat zij meemaken, daarom is de kring iets uitgelopen, maar dat is op zich niet zo erg. Voordat ik de kring met de kinderen startte heb ik de regels nog even met hen herhaald en ook nog even besproken hoe het vrijdag ging omdat ik er toen niet was. Toen ging het ontzettend goed en hiermee heb ik dan ook geprobeerd om de kinderen voor vandaag weer te motiveren. Na de kring was het tijd voor schrijven. Ik heb de hoofdletters die in de les voorkwamen met de kinderen herhaald. Zij gingen mij lesgeven. Ik schreef op het bord en ik liet mij vertellen wat ik moest doen. Dit was echt hilarisch, want elke keer schreef ik letter natuurlijk fout en was er wel iets wat niet goed was. Voor mij zijn ze in ieder geval een stuk meer kritisch dan voor zichzelf. Ik heb er wel om gelachen. Toen was het tijd voor de eerste pauze. Ik ben voor de eerste keer met de kinderen gaan bidden en dat is wel even vreemd. Maar ik heb het gedaan en ik vind het heel wat van mijzelf! Na de eerste pauze heb ik rekenen met hen gedaan. Dit keer geen methode les maar zelf een les rondom klokkijken verzorgd. Ik vind het best lastig om de kinderen hier echt onderwijs te geven om hun niveau, omdat ik nog nooit een groep 4 heb gehad en zij geen klokkijken hebben gehad sinds ik hier ben. Het is allemaal goed komen. De kinderen zaten tijdens de les voor mij op de grond en ik heb 10 minuten voor en 10 minuten na het hele uur gedaan. Maar ja, wat is dan het verschil tussen voor en over? Dat vonden ze heel lastig, maar volgens mij is dat in Nederland ook zo. Toen door met Nederlands en ook hier een eigen les verzorgd. Dit keer over woorden die eindigen om d of t. Bijvoorbeeld paard wordt paarden dus schrijf je het met een d. De kinderen pikten dit heel snel op en konden dan ook snel aan het werk met mijn eigen gemaakte werkblad. Daarna was het alweer tijd voor de tweede pauze. Ik heb na deze pauze een les gegeven over het lichaam. De kinderen kennen namelijk alle lichaamsdelen in het Engels, maar niet in het Nederlands. Eén van de kinderen mocht op de stoel komen staan en we hebben samen de lichaamsdelen in het Nederlands benoemd. De kinderen vonden dit volgens mij allemaal ontzettend leuk, want hier konden ze veel aan mee doen. Na dit werkje mochten zij in de hoeken werken en dit vinden zij altijd ontzettend leuk. Na die tijd weer met hen bidden en daarna naar huis. Mijn mentor was heel erg tevreden over mijn dag en had weinig tips voor mij. Dat is altijd wel even goed voor het zelfvertrouwen.

Bij thuiskomt kon mevrouw Rovelet ons mededelen dat we naar een begrafenis moesten. Wij schrokken daar nogal van. Gelukkig vertelde zij ons daarna dat het om onze vriend, meneer de rat ging. Ze had 2 vallen neergezet; 1 uit zo’n tekenfilm met een kaas erop en 1 met een plakstrip erop. Op deze laatste is de rat blijven plakken. Bij thuiskomst wilden de meiden wel even kijken en ik heb bedankt. Toen bleek dat het er niet zo ranzig uitzag als ik dacht dat het was, ben ik toch maar even gaan kijken. Hij bewoog nog wel dus hij leefde nog. Mevrouw Rovelet heeft het plankje met een krant opgepakt en snel weggegooid. Daar zijn we dus vanaf.

Voor het eten hebben we een rondje gelopen en dat was wel even lekker. Een beetje bewegen kan geen kwaad. De meiden hebben het idee dat ze afvallen, nou ik niet! Dat is wel een beetje jammer. We hebben vandaag een groot rondje gedaan. Daarna was het tijd voor het eten maken. Vanavond was Laura aan de beurt en die heeft tonijnpasta voor ons gemaakt. Het was nog wel even hilarisch, want de vorige keer dat wij dit aten belandde wij daarna bij de MC Donald’s. Dit keer niet en het was heerlijk. Daarna afwassen en lekker relaxen.

Nu is het weer tijd voor mijn boek, want hij is bijna uit en het is zo lekker om te lezen. Thuis heb ik er nooit tijd voor, maar hier maak ik er tijd voor!

Dit was het weer voor vandaag.
Liefs, Melinda xx