Oeps... andere deur!

Wat is dat heerlijk zeg, drie kwartier langer blijven liggen! De wekker ging pas om 6.30 uur. Naja pas… Nog steeds erg vroeg, maar wel beter dan normaal. Vanochtend hadden wij om 8 uur een afspraak bij de Sister Marie Laurence Primary School. We moesten een beetje op tijd weg, omdat we niet precies wisten waar het lag. Gelukkig hadden we een hele goede beschrijving van onze mentoren gekregen, waardoor wij het goed konden vinden. Niet 1 keer verkeerd gereden! Na ons standaard ochtend ritueel, gingen wij op weg.

Om kwart voor 8 kwamen wij bij de school aan. Het is een hele kleurrijke school, wel in een achterstandswijk. In de school zelf is daar niet veel van te merken. We werden ontzettend leuk ontvangen door de maatschappelijk werkster en de coördinator student care (in Nederland heet dit de ib-er). Van tevoren hebben wij allerlei vragen opgesteld en al naar hen gemaild. Hier hebben wij in het gesprek uitgebreid antwoord op gekregen op al onze vragen. Natuurlijk kan ik niet uitgebreid in gaan op wat wij allemaal aan informatie hebben gekregen, maar ik zal de belangrijkste en leukste dingen noemen die mogelijk zijn om op het internet te zetten. 1 van de dingen die mij opvielen was de evaluatiemethode die werd gebruikt voor de leerlingen. De leerkracht vult elke dag een formulier in waarop 10 gedragspunten worden genoemd. De leerling neemt dit mee naar huis, waardoor de ouders kunnen zien hoe het die dag ging en kunnen ook reageren op dit formulier. De dag daarna komt het formulier weer mee naar school en wordt door de maatschappelijk werkster bewaard in een dossier. Aan het eind van de maand kunnen de leerlingen stickers verdienen in 3 kleuren. Rood voor een slechte maand, groen voor een goede maand en een gouden sticker voor een uitstekende, perfecte maand. Deze hangen op de kast bij de maatschappelijk werkster. Ik vond dit een ontzettend leuk idee! We hebben ook informatie gekregen over de plaatsing binnen de speciale klassen. De student care (ib-er) van de Katholieke scholen observeert een leerling uitgebreid en er wordt overleg gepleegd met de ouders en de leerkracht. De student care van de Sister Marie Laurcene School gaat niet nog eens observeren op de school, omdat zij er vanuit gaan dat de student care van de andere scholen dit objectief kunnen bekijken. Wel vindt er nog een gesprek plaats binnen de verschillende scholen. Vanuit daar wordt besloten om het kind te plaatsen of om nog een andere manier te proberen om het kind te kunnen helpen binnen het reguliere onderwijs. Plaatsing gaat dus niet zomaar, maar dit zorgt er wel voor dat de kinderen die het echt nodig hebben, ook direct geplaatst kan worden. Kinderen worden alleen aangenomen in augustus. Dit gebeurt dus niet door het jaar heen. Verder is er veel contact met de ouders en worden er ook huisbezoeken gehouden. Na het gesprek hebben wij een rondleiding gehad. Wij zijn niet door de school zelf gelopen, maar er is ons wel gewezen waar het reguliere onderwijs zat. We zijn daarna doorgelopen naar de speciale klassen. Er zijn 2 klassen; 1 Nederlandse en 1 Engelse klas. Dat is iets waar ik nog nooit over na had gedacht. De kinderen van de Katholieke scholen spreken natuurlijk niet allemaal Nederlands! We gingen als eerste de Nederlandse klas binnen. De maatschappelijk werkster stelden ons voor als de this student teachers will be the best teachers in the World. Erg leuk! De kinderen waren heel erg enthousiast. Wij hebben ons als eerste voorgesteld en daarna hebben we een rondje langs de kinderen gedaan. Er zitten 9 kinderen in deze klas. Ook kwamen er enkele leerlingen van de Magda School, waar wij stage lopen. Ik kon merken dat zij wel trots waren dat wij op “hun” school stage liepen. 1 van de jongens heeft ons nog even zijn talent geshowd. Hij zat op dansen en heeft ons even laten zien hoe goed hij dat kon. Na de voorstelling liepen wij de Engels klas binnen. Op het moment dat wij de deur door gingen dacht ik: oja.. Engels! Als ik terug ga naar Nederland zal ik vast niet meer zo benauwd worden. Het voorstellen ging prima en zelfs de vragen van de kinderen gingen goed. In deze klas zaten 10 leerlingen. Dit is dan ook het maximum. In principe wordt een ruimte geboden voor leerlingen uit groep 6, 7 en 8. Soms wordt er ook een uitzondering geboden en worden er kinderen uit groep 5 aangenomen. Als blijkt dat een kind niet “erg” genoeg is voor de speciale klassen, kan het kind ook worden teruggeplaatst. Als het kind sterk genoeg is om weer te kunnen meedraaien in het regulier onderwijs, dan wordt het kind ook wel eens teruggeplaatst. Dit was nu alleen nog niet aan de orde.

Na het gesprek zijn wij door gegaan naar stage. Ik werd weer heerlijk onthaald. De kinderen hadden gym en hadden mij aan zien komen met de auto. Ik werd direct meegesleurd naar de plek waar zij gym hadden en vervolgens werd ik weer aangevallen door 24 leerlingen tegelijk. Het blijft een heerlijk gevoel! De kinderen zeggen ook steeds dat ze mij missen als ik er niet ben, zo lief!

Tijdens de 2e pauze kwam 1 van de jongens bij mij zitten en ik moet altijd zo om hem lachen. Ik was aan het nakijken en dat ging hij ook wel even doen. Hij was nog kritisch ook, behalve bij zichzelf uiteraard! Alle punten en komma’s waren verkeerd en een lettertje was niet helemaal goed geschreven. Dan werd het afgekeurd. Je had ‘m moeten zien zitten, hihi.

Vandaag was het meisje met haar stickerkaart, haar kaart vol gekregen en jawel, ze mocht op de computer! Ze was zo ontzettend blij. De hele klas ging voor haar klappen en ze begon te stralen. Daarna natuurlijk ook even naar de student care (ib-er) geweest en ook die was trots op haar. Nu wil ze morgen weer nieuwe stickers halen zodat ze binnenkort weer op de computer mag. Ik ben benieuwd!

Vanmiddag zijn we naar het strand van Philipsburg geweest. Eerst zijn we nog even een souvenirswinkeltje ingelopen. Natuurlijk wel via de zij-ingang, waardoor we in een soort berging terecht kwamen. Gelukkig werden we snel doorverwezen naar de echte winkel. We hebben even een beetje rondgekeken en het zag er allemaal heel erg leuk uit. We hebben niks gekocht, maar dat gaan we aan het eind van ons avontuur waarschijnlijk nog wel doen. Daarna door naar het strand. Ik heb flink gezwommen met Laura. 2 keer om de boei en weer terug. Zo kom ik nog eens aan mijn beweging!

Vanavond heeft Bianca kip madras voor ons gekookt en het was heerlijk! Dit keer viel de afwas mee dus op deze manier mag ze wel vaker voor ons koken.

Liefs, Melinda xxx